ฟ้ายังฟ้าไม่เคยเปลี่ยนไป กี่เดือนกี่ปี ก็ยังเป็นสีฟ้าดั่งเก่า
เหมือนใจฉันไม่เคยเปลี่ยนเลย จะนานเพียงใดในใจดวงนี้ก็ว่างเปล่า
เมื่อไรไม่รู้เลย ที่จะมีอย่างใครเขา
ก็ใครกันเล่าจะมาเป็นคู่กัน ก็ใครกันเล่าจะเดินอยู่ข้างกัน
จะมีบ้างไหมแค่ใครซักคน ที่ไม่มองข้ามคนอย่างฉัน
ก็ใครกันเล่าจะคอยมาเถียงกัน ได้งอนได้ง้อได้หึงกันทุกวัน
มาทำชีวิตที่มันขี้เหร่ ได้มีความรักแทนความเหงา
ฟ้ายังฟ้าหัวใจยังเหงา ให้มันเทา ๆ ยังดูมีสีสันมากกว่า
รักแล้วจะทุกข์จะล้มจะลุกก็รับได้ ไม่เป็นไร
ยังดีกว่าต้องเดียวดาย ดีกว่าต้องมองรักใคร
ที่เขาเดินคลอเคลีย รักกันไม่เกรงใจฉัน
ก็ใครกันเล่าจะมาเป็นคู่กัน ก็ใครกันเล่าจะเดินอยู่ข้างกัน
จะมีบ้างไหมแค่ใครซักคน ที่ไม่มองข้ามคนอย่างฉัน
ก็ใครกันเล่าจะคอยมาเถียงกัน ได้งอนได้ง้อได้หึงกันทุกวัน
มาทำชีวิตที่มันขี้เหร่ ได้มีความรัก
อีกนานสักเท่าไร ต้องรออีกเท่าไร
ถึงจะได้เจอคนนั้น
ก็ใครกันเล่าจะมาเป็นคู่กัน ใครกันเล่าจะเดินอยู่ข้างกัน
จะมีบ้างไหมแค่ใครซักคน ที่ไม่มองข้ามคนอย่างฉัน
ก็ใครกันเล่าจะคอยมาเถียงกัน ได้งอนได้ง้อได้หึงกันทุกวัน
มาทำชีวิตที่มันขี้เหร่ ได้มีความรัก
ก็ใครกันเล่าจะมาเป็นคู่กัน ใครกันเล่าจะเดินอยู่ข้างกัน
ก็มีใช่ไหมแค่ใครซักคน ที่ไม่มองข้ามคนอย่างฉัน
ก็ใครจะคอยคนนี้อยู่เหมือนกัน จะปรากฏตัวให้เห็นซักทีได้ไหม
เพื่อให้ชีวิตที่มันขี้เหร่ ได้มีความรักแทนความเหงา